In “Verhalen uit Edda en Heimskringla” van de IJslandse schrijver Snorri Sturluson lees ik over nornen, trollen, elven, feeën, asen en nog veel meer vreemde wezens. Wat een veelheid en voor mij behalve de trollen en de elven onbekend.
Ze beïnvloeden het leven. In the Guardian van maart 2015 is een stuk gewijd aan de planningsaspecten die dit geloof met zich mee brengt. Wij zijn gewend dat de bouw in de war geschopt kan worden door rugstreeppadden, kamsalamanders, zandhagedissen om maar een paar voorbeelden te noemen. In IJsland worden grotere of kleine tegenslagen in de uitvoering toegeschreven aan het verstoren van de Hidden people. Hidden people die op die plek aanwezig zijn, verscholen in de grond of op onder de stenen.
En dan wordt de uitvoering aangepast. Zo wordt een weg omgeleid ook als daar een voor de mens gevaarlijke situatie door ontstaat, onder het motto “Respect the elves or else”. Daar hoeft geen rechter aan te pas te komen.
Maar, zijn we zelf soms ook niet een beetje hidden people? Willen we ook wel eens terugtrekken uit de waan van de dag? Waar zou anders de uitdrukking vandaan komen: Je hebt zeker onder een steen geleefd!
