In heel Europa kwamen wolven voor. In een ver verleden was er ontzag voor wolven en hun efficiënte jacht, maar gaandeweg zagen mensen wolven steeds meer als bedreiging of concurrent. Door eeuwen van vervolging verdween de wolf in de loop van de 18de en 19de eeuw uit ons land. De laatste wolf in Nederland werd rond 1890 gedood.
En dan, 150 jaar later wandelt de wolf gewoon weer Nederland binnen. Het land is in rep en roer. Er worden 200 schapen gedood per jaar! Het is gevaarlijk! De wolf valt kinderen aan! Er wordt op geschoten. Het beest moet Nederland uit.
Het doet mij erg denken aan de discussie over asielzoekers. Niet te veel asielzoekers, hek om Nederland, het land is vol en wij bepalen wat er gebeurt. Jij er wel in, jij niet.
Wel 5 miljoen katten, 4 miljoen honden en 800.000 hobbypaarden, maar geen ruimte voor wolven?
Wel elke twee weken 22 miljoen kippen slachten, maar geen ruimte voor wolven?
Wel met de intensieve veehouderij de biodiversiteit ten gronde richten, maar geen ruimte voor wolven?
Ik ben niet gelovig, maar het lijkt of we voor god spelen. Onder het motto: wij, Nederlanders, willen bepalen wat er gebeurt op onze m2 grond. En hoe moet dat met de massamigratie van mens en dier die met de klimaatcrisis op de wereld afkomt, vraag ik me af.
Neem de vissen. Met de opwarming van het oceaanwater trekken vissen naar de Poolgebieden. Naar verwachting zal tegen 2030 23% van de vis zijn huidige habitat hebben verlaten. Nieuwe afspraken, nieuwe disputen, een volgende kabeljauwoorlog? Ernstiger is dat met migratie van de vissen de tropische wateren leeg achterblijven, terwijl vis juist in deze gebieden de enige bron van proteïne is.
Landinwaarts zal de klimaatcrisis leiden tot droogte of juist overvloed aan water. Onberekenbaarheid van de voedselproductie is het gevolg en dat is sinds mensenheugenis een reden voor migratie. Daar kunnen we de gevolgen van de zeespiegelstijging nog aan toevoegen. Voor mensen in de Deltagebieden, waar wij Nederlanders er ook 17 miljoen van zijn, is verkassen een donkere wolk die aan de horizon opdoemt. En dan worden we ingehaald door onze eigen bekrompen gedachten dat we vooral ons eigen Nederland moeten beschermen.
Hekken om landen gaat de mensheid niet verder helpen. Net als de wolf moeten we kunnen gaan waar we willen gaan. Dat is inherent aan het bestaan, inherent aan vrijheid.
December 2022
Bronnen: